منیره عسگری نژاد - استادیار دانشگاه پیام نور، گروه علمی مدیریت دولتی، تهران، ایران

فرسودگی شغلی از جمله خطرات شغلی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی رابطه نقش تصمیم گیری مدیران با فرسودگی شغلی کارکنان می باشد. تحقیق حاضر، مطالعه ای توصیفی- پیمایشی است که در آن 108 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس با استفاده از روش مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های استاندارد پاسخ دادند. داده ها نیز با آزمون همبستگی اسپیرمن، فریدمن و تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار اس. پی اس . اس و استاتیسکا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان داد که تصمیمات نامطلوب مدیران با افزایش فرسودگی شغلی کارکنان ارتباط معناداری دارد . از میان نقشهای تصمیم گیری؛ نقش مسیول رفع بحران بیشترین رابطه و نقش مذاکره کننده کمترین رابطه را با کاهش فرسودگی شغلی دارا بودند. همچنین بیشتر پرستاران عنوان نمودند که مدیران در اداره امور، تصمیمات ضعیف و نامطلوب اتخاذ می نمایند و از نظر فرسودگی شغلی به ترتیب عدم موفقیت فردی، خستگی عاطفی و مسخ شخصیت را بیشتر در شغل خود تجربه می نمودند.

نقش خلاقیت، مذاکره کننده، مسیول رفع بحران، تخصیص دهنده منابع، فرسودگی شغلی