اثربخشی آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری بر کاهش پرخاشگری در نوجوانان پسر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری بر کاهش پرخاشگری نوجوانان پسر استان کرج انجام گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور از میان دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان منطقه 2 استان کرج با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 200 نفر به تصادف انتخاب شدند و از بین آنها 30 نفر که نمره بالاتر از میانگین داشتند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه به صورت گروهی تحت آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری قرار گرفت، در این مدت گروه کنترل به فعالیت های معمول خود مشغول بود. شرکت کنندگان پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) را در دو نوبت (پیش از درمان و پس از درمان) تکمیل کردند. برای بررسی آماری دادهها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که پس از حذف تاثیر پیش آزمون، گروه آزمایش در کل مقیاس پرخاشگری (1059/531=F؛ 0/001> P)، کاهش معناداری نسبت به گروه کنترل داشته است. همچنین پس از حذف تاثیر پیش آزمون، گروه آزمایش در خرد مقیاس احساس پرخاشگرانه (639/936=F؛ 0/001> P)، در خرده مقیاس افکار پرخاشگرانه (154/240=F؛ 0/001> P)، و در رفتار پرخاشگرانه (502/836=F؛ 0/001> P)، کاهش معناداری را نسبت به گروه کنترل داشته است. این تحقیق نشان داد که مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری، موجب کاهش پرخاشگری در هر سه مولفه رفتار پرخاشگرانه، احساس پرخاشگرانه و افکار پرخاشگرانه در دانش آموزان می شود

Keywords:

مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری , دانش آموزان پسر , پرخاشگری