بررسی دیالکتیکی قدرت و ذهنیت انسان از منظر پل مشیل فوکو با نگاهی بر نمایشنامه ماراساد اثر پیتر وایس

پل مشیل فوکو در سه حوزه پژوهش های خود که اعتقاد دارد پیوند نزدیک با مفهوم انسان دارد یعنی حوزه زندگی، حوزه قدرت وحوزه زبان، همواره تلاش کرده این سه حوزه را در مفهوم مدرنیته با شناخت فلسفه سیاسی تعریف نماید عقلانیتی که بتواند ساختار اجتماعی قدرت را به بهترین وجه حفظ کند. در واقع نوعی تفکر درباره شرایط ایجاد نظام سیاسی که در آن افرادقادر باشند با خودخواهی هاو فردیتهای مدرن خود زندگی کنند و لازمه آن بررسی تعادل اجتماعی است. پیتر وایسغالبا 10 در اجراها و نمایشنامه های خود از نوعی دموکراسی سخن میگفت که در آن عقاید و افکار بتواند آزادانه و بدون ترس ووحشت با قدرت سیاسی روبرو شوند. لذاآنچه در اندیشه های مشیل فوکو در رابطه دیالکتیکی میان علم روانشناسی ذهنیت انسان و قدرت می خوانیم در نمایشنامه های نگاشته شده توسط پیتر وایس نظیر ماراساد عینیت می یابد. در مقاله ذیل تلاش شده تا نمایشنامه ماراساد و تفکر سیاسی و اجتماعی آن در تقابل باقدرت و نگاه مدرن او به مقوله روانشناسی و قدرت و آنچه از آن به عنوان سوژه2 نام می بریم در راستای اندیشه های میشل فوکو موردبررسی قرارربگیرد تا در نهایت به یک مفهوم و نگاه کلی در حیطه قدرت، روانشناسی مدرنیته، معرفت انسان و در نهایت پایان انسان برسیم که ژرفای اندیشه پیتر وایس و فوکو رادر دو مقوله فلسفه سیاسی و ورود آن به ادبیات نمایشی موشکافی می کند،بادرنظر داشتن این مقوله که هیچ مفهومی در چارچوبی مطلق قرار نخواهد گرفت.

Keywords:

دیالتیک , قدرت , ذهنیت انسان , نمایشنامه ماراساد , میشل فوکو , پیتر وایس