اثر بخشی آموزش مهارت های مدیریت خشم بر سازگاری زناشویی و کاهش خشونت خانگی علیه زنان شهر اردبیل

خشونت خانگی رفتار پرخاشگرانه ای است که دارای ابعاد مختلف جسمی، روانشناختی، آسیب، اقتصادی و جنسی است و با توجه به عوارض قابل توجه آن بر زنان جزء اولویتهای سلامت محسوب میشود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت های مدیریت خشم بر سازگاری زناشویی و کاهش خشونت خانگی علیه زنان بود. مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که با حضور 40 نفر از زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر اردبیل در سال 1396 انجام شد. نمونههای پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خشونت 2CTS ، پرسشنامه سازگاری زناشویی و پرسشنامه دموگرافیک بود. مداخله آموزشی در 3 جلسه 120 دقیقه ای با روش بحث گروهی و توزیع جزوه آموزشی برگزار شد. 45 روز بعد از مداخله آموزشی، پس آزمون برگزار گردید و داده ها با استفاده از نرم افزارSPSSنسخه 24 و روش آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های مدیریت خشم می تواند خشونت خانوادگی را در زنان خانه دار به طور معنادار کاهش داده و رضایت زناشویی آنان را افزایش دهد. افزون بر این، تحلیل داده ها در مرحله پیگیری نشان داد که اثر مداخلات ماندگار بوده است. نتایج این پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که آموزش مهارتهای مدیریت خشم روش مناسبی برای کاهش خشونت خانوادگی و در نتیجه بهبود رضایت زناشویی می باشد . آموزش مهارت های مدیریت خشم احتمالا از طریق تقویت مهارت های رفتاری تنظیم و تغییر کرده و ایجاد هیجانات خوشایند به زنان کمک می کند که خشونت خودشان را کاهش دهند، در اثر این تغییرات مطلوب رفتاری و هیجانی سازگاری زناشویی زنان خانه دار بهبود یافت .

Keywords:

مهارتهای مدیریت خشم , خشونت خانگی , سازگاری زناشویی , اردبیل