مژگان میخک - دانش آموخته کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، گروه زیست شناسی، واحد اشکذر، دانشگاه آزاد واحد اشکذر، ایران

استفاده از مواد شیمیایی در فرایندهای صنعتی، کشاورزی، آزمایش های هسته ای و زمینه های مختلف زندگی روزمره ما در انتشار مواد شیمیایی بالقوه سمی به محیط زیست یا با هدف و یا تصادفی منجر میشود. مواد شیمیایی که برای آلوده کردن محیط زیست شناخته شده اند شامل فلزات سنگین،داروها، هیدروکربن ها، حلال هالوژنه، عوامل مختل کننده و مواد شیمیایی کشاورزی میباشند. تجمع آلاینده های آلی (آفت کش ها، PCB ها، (... DDT و فلزات سنگین (نقره، آرسنیک، طلا، کادمیوم، کبالت، کروم، مس، سرب) در سیستم های آبی می تواند مشکلات جدی بر محیط زیست و موجوداتی که تاثیر منفی بر پایداری بسیاری از اکوسیستم های آبی میگذارد و میتواند باعث مشکلاتی برای حیوانات و سلامت انسان شود. علاوه بر این استفاده از محصولات اصلاح شده ژنتیکی، بذر هیبرید، کودها و آفت کش ها در زمینه کشاورزی نگرانی عمده امروز است. آفت کشها در حال حاضر یک ابزار ضروری برای افزایش محصول و از لحاظ اقتصادی محافظت محصولات مهم از آفات، حشرات، قارچ ها، نماتدها و علف های هرز میباشد. در سالهای گذشته، تعداد زیادی از ترکیبات بسیار سمی به محیط زیست به دلیل چندین فعالیت صنعتی و یا کشاورزی منتشر شده است. زمینهای آلوده به طور کلی در نتیجه فعالیتهای صنعتی گذشته هنگامی که آگاهی از تاثیرات زیست محیطی و بهداشتی در ارتباط با تولید، استفاده و دفع مواد خطرناک کمتر از امروز شناخته شده بوده است. آلودگی خاک، آب سطحی و زمینی بوسیله آلایندههای آلی یک مشکل بزرگ نگرانیهای زیست محیطی در کشورهای مختلف است. اصطلاح زیست پالایی برای توصیف روند استفاده از عوامل بیولوژیکی برای حذف آلودگیهای سمی محیط زیست معرفی شده است. زیست پالایی موثرترین ابزار مدیریت برای مدیریت محیط زیست آلوده و بهبود خاک آلوده شده است. از این رو، زیست پالایی یک تکنولوژی جدید که دارای پتانسیلی برای کاهش آلودگیهای سمی است.

زیست پالایی، آفت کش ها، جلبک ها، قارچ ها، آلاینده های خاک