بررسی اثربخشی فعالیت هوازی مزمن بر شبکه هشدار توجه

یکی از عملکردهای شناختی مهم، توجه است. توجه به طور گستردهای بهعنوان توانایی تمرکز ذهن روی یک تکلیف یا موضوع معرفی میشود و پیش نیازی بسیار مهم برای برآوردن مطالبات روزانه است (پیرز و همکاران، .(2014 پیشرفتهای اخیر در روانشناسی شناختی و علوم اعصاب شناختی از وجود شبکه های توجه متعدد در مغز، که هر یک از این شبکه ها یک نوع متفاوت از توجه را به نمایش میگذارند، حاکی است (پوسنر و پترسون، .(1990 براساس مدل عصب شناختی پوسنر، توجه مربوط به عملکرد سه شبکه عصبی هشدار، موقعیت یابی و کنترل اجرایی میباشد (پوسنر و پترسون، .(1990 در این مدل، شبکه هشدار به عنوان دستیابی و حفظ حالت حساسیت بالا به محرکهای دریافتی تعریف میشود و دربرگیرنده مشارکت قوی تالاموس و فعالسازی مناطق جلویی و پشتی قشر مغزی است (پیرز و همکاران، .(2014 با نظر به اینکه اهمیت سازه توجه در انجام تمامی تکالیف شناختی بر کسی پوشیده نیست، بررسی این مسیله که آیا میتوان با به کارگیری از روشهای خاص سطح کارکردهای توجه را بالا برد یا خیر، بسیار حایز اهمیت میباشد. جالب توجه آن است که اخیرا0 ورزش به عنوان یک عامل افزایش توجه پیشنهاد شده است (هیلمن و همکاران، .(2008 در مطالعه ای که توسط هورتاس و همکاران (2011) انجام شد، نتایج نشان داد که ورزش هوازی زمان واکنش را تسریع میکند و اثر هشدار را در مقایسه با حالت استراحت کاهش میدهد. لذا در این پژوهش تلاش شد تا اثر فعالیت هوازی مزمن بر شبکه هشدار مورد بررسی قرار گیرد.