حامد باباگل تبارسماکوش - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان
علی اصغر نورسته - دانشیار آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان
ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه - دانشجوی گرایش آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان
نورالدین قرنجیک - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه گیلان

ورزشکاران در رشتههای مختلف ورزشی برای رسیدن به سطوح عملکردی عالی نیازمند انجام تمرینات مستمر و تقویت عضلات خاصی از بدن می باشند و مجبورند زمان زیادی را در وضعیت بدنی غالب آن رشته ورزشی به تمرین بپردازند (3)؛ درنتیجه، بسته به وضعیت غالب هر رشته ورزشی راستای بدنی و میزان قوسهای ستون فقرات ورزشکاران ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد .(3) هدف از این پژوهش مقایسه وضعیت سر، شانه و ستون فقرات در ووشوکاران و کشتی گیران حرفه ای و افراد غیر ورزشکار بود.روش شناسی تحقیق حاضر از نوع علی مقایسهای است. جامعه آماری این پژوهش را ووشوکاران و کشتی گیران حرفه ای استان مازندران تشکیل دادند که نمونه آماری این پژوهش شامل 27 نفر ووشوکار (سن: 24/66±2/55 سال، قد: 1/78±0/08 سانتیمتر، وزن: 74/66±13/18 کیلوگرم شاخص توده بدنی: 23/30±3/31 کیلوگرم بر مترمربع) و 27 نفر کشتی گیر (سن: 24 ± 6/06 سال، قد: 1/73 ± 0/08 سانتیمتر، وزن: 77/68 ± 14/23 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 22/8 ± 3/32 کیلوگرم بر مترمربع) و 27 غیر ورزشکار (سن: 23±3/27سال، قد: 1/73±0/08 متر، وزن: 68/97±8/62 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 22/89±3/26 کیلوگرم بر مترمربع) نیز به صورت غیر تصادفی از جامعه در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی های ورزشکار دارای حداقل 3 سال سابقه تمرین و عنوان کشوری و یا بین المللی در رشته خود بودند. جهت ارزیابی ناهنجاریهای سر به جلو و شانه گرد از دوربین دیجیتال عکسبرداری استفاده و با نرمافزار اتوکد 2007 زوایای موردنظر به دست آمد. جهت ارزیابی زاویه کایفوز و لوردوز از خط کش منعطف استفاده شد، تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنیداری (P > 0/05) صورت گرفت.