بررسی مفهوم هویت در معماری

معماری بر رغم تفاوت های سرزمینی که در شکل آن تاثیر فراوانی داشته، دارای ویژگی های ذاتی، پویا و تدریجی است، که آن را هویت می نامند. واژه شناسی هویت، ما را به انسان، معماری و مولفه های تمیز دهنده ی آن می رساند. کلیتی که قبلا از دیدگاه ملک الشعرای بهار با نام سبک به جهان درون و برون انسان تقسیم می شد؛ ولی معنای آن در سده های اخیر با تحول ایجاد شده در عالم و آدم، با مد معماری جایگزین و در دایره ی سلایق گذرای معماران محبوس و از معنای قدیمی خود فرسنگ ها فاصله گرفته است. مولفه های تمیز دهنده ی معماری شامل انسان و باورهایش، مکان و زمان می باشند. در این مقاله به منظور روشن شدن حقیقت مفهوم هویت، سعی شده با استفاده از مطالعه اسنادی، به بررسی مفاهیم هویت، هویت در معماری و بحران هویت در معماری معاصر ایران پرداخته شود. این مقاله در نهایت به این نتیجه می رسد که هویت بیش از آنکه معطوف به گذشته باشد به بینش افراد مرتبط است، زمان حال را در بر میگیرد و تقاضا برای بهره مندی از آن ریشه در نیازهای فردی و جمعی در محیط شهر دارد .

Keywords:

هویت , معماری , بحران هویت