بابک روحی بروجنی - دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
حسین تارقلی زاده - دکتری فیزیک و پژوهشگر دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
سعید صفا - دکتری نانو مواد و پژوهشگر دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
روح اله عظیمی راد - فیزیک دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران

در سال های اخیر سرعت بخشیدن به روند ساخت و ساز، صرفه جویی در وقت و بطبع آن کاهش هزینه و از همه مهم تر بهبود کیفیت و دوام، استفاده از افزودنی های بتن را مورد توجه بسیاری قرار داده است. استفاده از آب غنی شده با هیدروژن به عنوان یک تسریع کننده در گیرش سیمان یک روش جدید و منحصر به فرد می باشد. برای اولین بار، در این تحقیق به بررسی تاثیر استفاده از آب غنی شده با هیدروژن بر عملکردهای فیزیکی و مکانیکی بتن پرداخته شده است. در این مطالعه، غلظت های مختلف آب غنی با هیدروژن ( 5 / 0 ، 1 ، 5 / 1 و 2ppm ) برای ساخت نمونه ها در نظر گرفته شدند. تاثیر آب غنی شده با هیدروژن بر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی بتن اعم از زمان گیرش، اسلامپ، چگالی، میزان جذب آب، مقاومت فشاری و مقاومت کششی مورد بررسی قرار گرفته است. مطابق نتایج بدست آمده، زمان گیرش در نمونه شاهد و نمونه آب غنی شده با هیدروژن در غلظت 1ppm به ترتیب برابر با 156 و 85 دقیقه بوده است. علاوه بر این؛ در مقایسه با نمونه شاهد، در نمونه با غلظت 1ppm هیدروژن، مقاومت فشاری و خمشی به ترتیب 22 % و 24 % افزایش یافته است. بنابراین؛ می توان آب غنی شده با هیدروژن را بعنوان تسریع دهنده ی گیرش در ساخت بتن در نظر گرفت. در نهایت، برای داده های بدست آمده مدل رگرسیون پیشنهاد شده است که بر طبق آن عملکرد بتن در نقاطی غیر از نقاط اندازه گیری شده قابل پیش بینی باشد. شاخص آماری ( ضریب تشخیص R2 ) برای زمان گیرش، اسلامپ، چگالی، میزان جذب آب، مقاومت فشاری و مقاومت کششی نمونه های بتن نشان می دهد که مدل های ارایه شده برای نمایش داده های تجربی مناسب می باشد.

افزودنی بتن، آب غنی شده با هیدروژن، خواص فیزیکی و مکانیکی بتن، رگرسیون