پیرشدگی در مخلوط های آسفالتی، عوامل موثر بر آن و استفاده از جوانسازها به عنوان اصلاح کننده

مشخصات مکانیکی و به طور کلی رفتار مخلوط های آسفالتی تا حد زیادی متاثر از خواص ریولوژیکی و مکانیکی قیر به عنوان یکی از مصالح مخلوط می باشد. خواص قیر به مرور زمان تغییر می پذیردکه آن را پیرشدگی می نامند که این امر از زمان اختلاط با سنگدانه تا دوران بهره برداری از راه در حال رخ دادن و تشدید می باشد و در نهایت موجب تخریب و شکنندگی مخلوط می شود. مکانیسم پیرشدگی دارای 4 مرحله مختلف می باشد. پیرشدگی با حرکت در عمق روسازی تغییر می کند و روی تخلخل مخلوط آسفالتی نیز تاثیر می گذارد. با استفاده از آزمایش های مانند لعاب نازک چرخشی ( RTFO )؛ PAV و آزمایش هایی دیگر می توان شرایط پیرشدگی را در آزمایشگاه شبیه سازی کرد. از ماده سایکلوژن به عنوان ماده جوانساز جهت بهبود خواص آسفالت پیر استفاده شد و سپس اثر جوان کنندگی بر روی نمونه ها به کمک آزمایش های درجه نفوذ، نقطه نرمی و ویسکوزیته سنجیده شد.

Keywords:

خواص ریولوژیکی قیر , پیرشدگی , ویسکوزیته , RTFO , مخلوط آسفالتی , جوانساز