سعید دری - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمین، خمین، ایران
محمود ربانی بیدگلی - گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جاسب، جاسب، ایران

یکی از مسایل مهم در طراحی سازه ها، طراحی آنها در برابر بارهای جانبی بویژه بارهای جانبی پیشا نظیر زلزله است. تاکنون روش‎های بسیاری برای مقاوم ساختن سازه‎ها در برابر زلزله ابداع شده است که برخی از آنها مانند نصب اعضای مهاربندی در قاب ها، قاب های خمشی، دیوارهای برشی و... رواج بیشتری دارد. اکثر این روش ها براساس این فرض استوار است که نیروی ناشی از زلزله از طریق پی به سازه ساختمان منتقل شده و سپس این نیرو در میان عناصر خاصی که برای این منظور در سازه تعبیه شده است، توزیع و توسط آنها تحمل می گردد. در این تحقیق در خصوص روش جدیدی از مقاوم سازی در برابر زلزله بحث شده که جداسازی لرزه‎ ای نام دارد. هدف اصلی در این روش جلوگیری از انتقال مستقیم نیروی زلزله از پی به سازه است. در این تحقیق به بررسی عملکرد سازه 4و 8 و 15 طبقه در حالت جداسازی شده و نشده و در حالت نامنظمی جرمی پرداخته شده است. پاسخ های سازه دارای جدا ساز نشان دهنده‎ی ان بوده‎ است که در سازه های با جرم اضافه شده مقدار دوران و جابه جایی افزایش داشته است. همچنین در سازه های دارای نا منظمی مقدار پاسخ لنگر خمشی افزایش داشته است.

جداسازی لرزه ای، تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده، سازه منظم، سازه نامنظم