عباس الوانی - مدرس گروه عمران، موسسه غیرانتفاعی هرمزان بیرجند
مرتضی خسروی روبیات - دانشجوی کارشناسی ارشد راه وترابری موسسه غیرانتفاعی هرمزان بیرجند
حسن رمضانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، موسسه آموزش عالی مجازی غیرانتفاعی مهرالبرز

کلیه روسازی ها پس از آنکه برای مدت معینی زیرعبور وسایل نقلیه قرار گرفتند دچار خرابی هایی می شوند. شدت و وسعت این خرابی ها بستگی به مشخصات مصالح و ضخامت لایه های روسازی، حجم ترافیک، شرایط جوی و توپوگرافی منطقه ای دارد، که راه از آن عبور می کند. انتخاب نوع و روش بهسازی و احیای رویه های آسفالتی و شنی علاوه بر اهمیت راه ( نوع روسازی، حجم ترافیک ) و ... بستگی به وضعیت روسازی در زمان بررسی و ارزیابی آن دارد. صرف نظر از مسایل اقتصادی و اعتباری اختصاص یافته به منظور بهسازی روسازی ها، در نگرش فنی انتخاب نوع و روش بهسازی روسازی یک راه، تابع کمیت، کیفیت و گستره خرابی های روسازی با توجه به علل بوجود آمدن آنها می باشد. تعمیر و نگهداری، ضرورری ترین و در عین حال متداول ترین روش در حفظ عملکرد دراز مدت روسازی های آسفالتی می باشد. یکی از مهمترین متد در نگهداری پیش گیرانه استفاده از انواع آسفالت های حفاظتی می باشند. از جمله این آسفالت ها می توان به اسلاری سیل، چیپ سیل ها، فاگ سیل و میکروسرفیسینگ اشاره نمود. لذا این تحقیق از بین آسفالت حفاظتی چیپ سیل را بطور کامل تشریح نموده، مواد تشکیل دهنده و شیوه ساخت و اجرای صحیح آنها را براساس توصیه استانداردهای کشورهای اروپایی به تفصیل بیان می کند.

آسفالت حفاظتی، چیپ سیل، نگهداری پیش گیرانه