بهتاش جاویدشریفی - دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز و کارشناس خطوط فوق توزیع شرکت برق منطقه ای فارس،
لیلا شهریاری - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز،

با پیشرفت علم و انجام مطالعات هرچه دقیق تر بر روی روش های طراحی و آنالیز سازه ها، آیین نامه های طراحی ساختمان ها مدام در حال تغییرند به این صورت که از سازه هایی که براساس آخرین ویرایش آیین نامه ها طراحی می گردند عملکرد بهتری در مقابل زلزله های محتمل انتظار می رود. از طرفی، روش های مرسوم طراحی سازه ها معمولا به دلیل سادگیشان است که فراگیر شده اند و بسیاری از مهندسین سازه ابتدا به ساکن بدون بررسی کم هزینه ترین طرح های ممکن به سراغ دستورات آیین نامه برای طراحی سازه با پیکربندی متعارف می روند. با ملاحظه تغییرات ایجاد شده در آیین نامه های زلزله و تاثیر این تغییرات بر رفتار پیش بینی شده از سازه ها می توان به درک درستی از فرایند تکمیل شناخت صحیح از سازه ها در مقابل زلزله دست یافت و از شناخت حاصل شده برای قضاوت صحیح در مورد نیروی ایجاد شده از زلزله در ساختمان ها استفاده نمود. در تحقیق حاضر سازه ای هشت طبقه که براساس آیین نامه های معتبر طراحی شده توسط معیارهای ویرایش های 3 و 4 استاندارد 2800 ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است.

طرح لرزه ای، استاندارد 2800 ، نیروی زلزله، سازه 8 طبقه