فرشاد مفتاحی - پژوهشگر مرکز تحقیقات صنعت ساختمان و بتن، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
نفیسه لطفی - پژوهشگر مرکز تحقیقات صنعت ساختمان و بتن، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
سید علی حاج سیدتقیا - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

در دهه های اخیر تعداد زیادی از سازه های بتنی در سراسر جهان به علت مجاورت با آب دچار آسیب و خرابی هایی زودتر از عمر مفید بهره برداری خود شدند. اهمیت زیاد کاربری و هزینه ساخت بالای این سازه ها، سبب شده است تا پژوهشگران تحقیقات گسترده ای در زمینه نگهداری و افزایش طول عمر مفید آنها انجام دهند. مطابق بررسی و ارزیابی نوع و شدت آسیب های وارده به این نوع سازه ها، روش های گوناگون تشخیص، بهسازی و ترمیم ارایه شده است. با این حال، بدلیل تنوع بالای روش های بهسازی و ترمیم ارایه شده، انتخاب بهترین روش با توجه به شرایط و آسیب های وارده به سازه، یکی از اصلی ترین چالش های امروز مهندسین برای بهسازی طرح های عمرانی آسیب دیده می باشد. از این جهت، در این پژوهش سعی شده است تا با مقایسه دقیق مزایا و معایب برخی از روش های متداول و نوین بهسازی سازه های بتنی در تماس با آب، بهترین و بهینه ترین طرح ترمیمی متناسب با هر آسیب معرفی شود.

سازه های آبی، بتن، بهسازی، ترمیم، خرابی بتن، خوردگی