پگاه رضوانی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
آزاده شاهچراغی - دانشیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

امروزه با توجه به چگونگی تاثیر فضای موسیقی بر خلق اثر معماری، باید روند آفرینش اثر هنری در ذهن هنرمند جهت ایجاد فضا مورد بررسی قرار گیرد. در راستای تحلیل و بررسی روند خلق اثر هنری لازم است نخست فرهنگ، به عنوان شالوده ی اندیشه ی انسان و همچنین سایر عناصر طبیعی به عنوان نماد شکل بخشی به ساخت و بافت کلی فرهنگ فردی هنرمند، کند و کاو شود. سپس، به ارزیابی فضا به عنوان عامل اصلی پیوند میان معماری و موسیقی و به تشکیل فرآیند ذهنی در مرحله خلق اثر هنری در ذهن هنرمند به عنوان عامل ثانویه پرداخته شود. در ادامه، فصل مشترکی که اصول و مفاهیم معماری و موسیقی از آن نشات می گیرد، بررسی شده و می توان با استفاده از این عنصرهای مشترک، بنایی خلق کرد که حسی مشابه با موسیقی متناظرش برانگیزاند. هدف از این تحقیق، پیوند میان معماری و موسیقی است تا با به کارگیری ادراک و حواس انسان در یک اثر معماری، به عنوان عاملی مهم در جهت دستیابی به اثری مطلوب، بتوان از راز و رمز تصویر سازی موسیقی برای درک و بیان معماری و ارتباط آن با مخاطب سود جست. نتایج حاصله نشان می دهد که طراح باید در جهت تداوم نظری، انسان و کالبد وی را به عنوان مرکز اصلی ادراک و تفکر و آگاهی در خلق فضای معماری به کار بسته و طراحی مبتنی بر معماری چند حسی داشته باشد.

موسیقی، معماری، فضا، ادراک، بدن، حواس انسان