اله بخش کاوسی - استادیار گروه معماری، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

بشر از انقلاب صنعتی به نقش مهم انرژی برای توسعه بیشتر از گذشته پی برد. اهمیت انرژی با بحران های انرژی بیشتر نمایان گردید. از طرفی نیروی محرکه توسعه اقتصادی برای تسریع در رشد خود، مجبور به افزایش مصرف انرژی شد و در مصرف انرژی، نیاز به تامین منابع آن اهمیت یافت. این مهم بیانگر وجود رابطه دو سویه و متعادل بین توسعه اقتصادی، تولید انرژی و مصرف انرژی می باشد. با افزایش مصرف انرژی به دلیل استفاده از منابع فسیلی گازهای گلخانه ای هم افزایش یافت و این مهم مصرف انرژی در معماری را فزونی داد. نتایج مقاله نشان می دهد که با افزایش نیاز به انرژی و توسعه اقتصادی، شیوه تولید و مصرف انرژی در معماری با در نظر گرفتن تهدیدهای ریست محیطی نیازمند تغییر منابع و تغییر سیاست انرژی در سبد مصرف آن و روی آوردن به معماری پایدار می باشد.

انرژی، معماری پایدار، مصرف، دی اکسید کربن