رفیده قاضی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه مازندران،
حسین کلانتری - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه تهران،

زمینه گرایی و درک پیام آن عامل مهمی در فرآیند طراحی معماری می باشد. گذشته از بعد کالبدی جنبه های متفاوتی در این حوزه مطرح است که به منظور اصلاح و بهبود تعامل با بستر لازم است از مراحل اولیه فرآیند طراحی معماری در مورد تحقق آن در پروژه های امروزی مطالعه گردد. زمینه گرایی موجب بوجود آمدن گزینه های متعدد طراحی و در نتیجه ارایه راه حل های کامل تر خواهد شد. با توجه به اینکه کانسپت یا طرح مایه جوهره طراحی معماری و نقطه شروع کار طراح است، نوع و شیوه برانگیختن آن در آثار معماری متفاوت می باشد. در واقع کانسپت از فهم و درک ما از موضوع و یا شی بیرونی به وجود آمده و شناختی است که به وسیله قوه ادراک ما حاصل شده است. یکی از عوامل تاثیر گذار بر کانسپت، زمینه طرح می باشد. از این رو تحلیل، مطالعه و بررسی و استخراج تاثیر زمینه گرایی در طرحمایه و فرآیند طراحی معماری در جهت بکارگیری معماری زمینه گرا و یافتن اهمیت و مزایای بهره گیری از آن در این مقاله مطرح شده است. در نتیجه با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای به بررسی نظریات معماران در خصوص تاثیر زمینه طرح بر فرآیند طراحی معماری جهت استفاده طراحان پرداخته شده است.

فرایند طراحی، بستر طراحی، زمینه گرایی، مولدهای طراحی، کانسپت