فاطمه فوشانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، گروه معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران،
فریبرز دولت آبادی - استادیار و عضو هییت علمی گروه معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران،

واژه کیفیت زندگی مفهوم عامی ندارد بلکه کیفیت زندگی هر فرد به ادراکات آن فرد از زندگی و عوامل تاثیر گذار بر آن نشات می گیرد. بهبود کیفیت زندگی برای افراد در گروه های مختلف از جمله محیط های زیستی همواره مورد توجه برنامه ریزان است. کیفیت زندگی و به تبع آن رضایت از محیط های سکونت بشر از نیازهای اساسی هر جامعه به شمار می آید. کیفیت پژوهی محل زندگی، حوزه ای در راستای ایجاد وضعیت مطلوب برای زندگی افراد در فضاهای زیستی و از جمله مجتمع های مسکونی است. این پژوهش بر آن است که با شناسایی کیفیت و عوامل موثر بر کیفیت زندگی و استناد به پژوهش های انجام شده در این زمینه الگویی جهت ارتقاء آن را تدوین کند. مقاله حاضر مستخرج از پایان نامه با عنوان ارتقاء کیفیت زندگی در مجتمع های مسکونی از طریق ایجاد حس تعلق به مکان ( نمونه موردی طراحی مجتمع مسکونی در منطقه 22 تهران ) است.

کیفیت زندگی، جامعه، بشر، ارتقاء، ادراکات