سید سجاد عبدالله پور - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران
سهراب سیدی پارسا - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه هنر تهران، ایران
پویان شهابیان - استادیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، ایران

کاربری اراضی همواره یکی از مهمترین عواملی بوده که محیط های شهری را تحت تاثیر قرار می دهد. در دهه های گذشته به دلیل کارایی مناسب داده های ماهواره ای و قابلیت سیستم های جغرافیایی، بررسی تغییرات کاربری زمین، مدل سازی و پیش بینی این تغییرات برای آینده، به عنوان گامی موثر در تصمیم سازی برنامه ریزان شهری به کار گرفته می شود. هدف پژوهش حاضر، تجزیه و تحلیل تغییرات پوشش زمین و کاربری زمین در دوره زمانی 1380- 1390 جهت پیش بینی میزان تغییرات در سطوح کاربری ها و گسترش کالبدی و جمعیت پذیری محدوده برای یک دوره ده ساله است. روش تحقیق این مطالعه توصیفی تحلیلی است و جمع آوری داده ها، به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است و با بهره گیری از مدل سلول های خودکار ( CA )، زنجیره مارکوف، نرم افزار IDRISI و نرم افزار ARCGIS ، تغییرات کاربری اراضی ناحیه 3 از منطقه 3 شهرداری مشهد در دوره 10 ساله 1390 تا 1400 شبیه سازی شود. نتایج تحقیق نشان می دهد آمده، بیشترین تغییرات مربوط به کاربری های سکونتی و کاربری های سبز است و همچنین گسترش کالبدی محدوده در بخش جنوب و جنوب شرقی محدوده رخ داده است. در اتباط با جمعیت پذیری محدوده نیز، با توجه به خروجی نقشه ها و محاسبات انجام شده، حدود 2000 هزار نفر جذب محدوده می شوند.

رشد شهری، شبیه سازی، مدل سلول های خودکار ، ناحیه 3 از منطقه 3 شهرداری مشهد