پگاه ایزدی - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان
عاطفه احمدی - دانشجوی دکتری جغرافیا برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران

هدف از این تحقیق بررسی نقش پارک های علم و فناوری در سازمان یابی نظام شهری ایران می باشد. سوال این است که آیا این پارک ها می توانند منجر به تغییر نظام های شهری ایران به صورت شبکه ای گردند و از میزان نخست شهری در این نظام بکاهند. این مقاله تحقیقی نظری – کاربردی است و داده های تحقیق با روش اسنادی جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد این پارک ها زمینه ایجاد ارتباط بین شهرها از طریق جریان اطلاعات و دانش را فراهم نموده و می توانند منجر به ایجاد رویکرد شبکه ای در نظام شهری ایران گردد. به علاوه پارک های علم و فناوری با ایجاد فرصت های شغلی و به دنبال آن امکانات، خدمات و زیرساخت های مرتبط توسعه شهر نشینی را به همراه می آورند؛ لذا استقرار این مراکز رشد در شهرهای در رتبه دوم و سوم می تواند منجر به تغییر نظام شهری ایران به نفع این گروه از شهرها گردد.

سیستم های شهری، پارک علم و فناوری، سازمان یابی فضایی، خوشه دانش