شریفه سرگلزایی - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان
غلامرضا شیران - دکتری حمل و نقل، عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان
صمد محمدابراهیم زاده - دکتری مدیریت پروژه و ساخت، عضو هیات علمی دانشگاه

الزام بهره برداری از مزایای فناوری در زندگی پیچده ی شهری، امروزه یکی از مهم ترین موضوعات در مدیریت های شهری و منطقه ای د کشورهای در حال توسعه می باشد. از این رو فناوری های متعددی برای بکارگیری و اجرا در سیستم های شهری پیشنهاد شده و بسیار از آن ها پس از طرح و پذیرش در مراحل تصمیم گیری در سیستم مدیریتی، با شکست در مرحله اجرا روبرو شده اند. این پژوهش با بررسی فرآیند انتخاب، تصمیم گیری، پذیرش و اجرای فناوری در سطوح مدیریت شهر، به دنبال ارایه چارچوبی برای پذیرش فناوری در سیستم شهری در کشور می باشد. در واقع این پژوهش سعی دارد خلع ها و نواقص فرایندهای جاری را شناسایی کند. در این صورت می توان انتظار داشت با ارایه چارچوب فوق از هدر رفت هزینه مادی و معنوی در مدیریت شهرها جلوگیری کرد. بدین منظور این پژوهش با استفاده از روش نظریه زمینه ای و با انجام مطالعات وسیع میدانی و مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته با مدیران و کارشناسای شهرداری ها، اعضای شوراهای اسلامی شهر و متخصصین دانشگاهی، سعی در شناسایی واقعیت های فرآیندهای موجود برای تصمیم گیری در سازمان های مدیرتی شهرها دارد. روش انتخاب نمونه برای انجام مصاحبه، روش گلوله برفی می باشد. این مصاحبه ها با افراد در شهرهای اصفهان به عنوان یک کلان شهر و زاهدان به عنوان یک شهر متوسط انجام شده است. در نهایت با مقایسه فرآیندهای موجود در این دو شهر، چارچوب پذیرش فناوری در سیستم مدیریت شهری ارایه می گردد. این چارچوب، می تواند به عنوان ابزاری مفید در اختیار مدیرانی که هدف آن ها خدمات رسانی به شهروندان می باشد، قرار گیرد و از هدر رفت هزینه های تحمیلی به شهروندان و دولت جلوگیری کند.

فرآیند، پذیرش، تصمیم گیری، فناوری، مدیران شهری، شورای شهر