ابوذر جهانبخشی - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده فنی و مهندسی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
علی شمس الدینی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، تهران

یکی از مهمترین مسایلی که در چند دهه اخیر مورد توجه مسیولان و اندیشمندان مسایل شهری به ویژه بافت های فرسوده شهری قرار گرفته است. موضوع استفاده از سرمایه اجتماعی برای تسهیل روند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی سرمایه اجتماعی در محلات فرودست شهری ( فرامرزی یک و دو ) شهر یاسوج می پردازد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و برای بررسی سطح سرمایه اجتماعی در سطح محلات از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. حجم نمونه با استفاده از معادله کوکران، 383 نفر محاسبه گردید. با توجه به جمعیت هر محله تعداد پرسشنامه به صورت تصادفی در بین ساکنان توزیع گردید. برای آزمون فرضیات از نرم افزار SPSS و تحلیل های آماری آزمون تفاوت میانگین تی تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج آزمون نشان دهنده آن است که در محله فرامرزی 1 (2.6) میزان سرمایه اجتماعی کمتر از حد مورد انتظار (3) و در محله فرامرزی 2 (3.48) بیشتر از مقدار مورد انتظار است. این در حالی است که در ابعاد سرمایه اجتماعی یعنی بعد ساختاری ( شبکه ها و روابط) فرامرزی 1 (2/57) کمتر از مقدار مورد انتظار و فرامرزی 2 (3/39) بیشتر از مقدار مورد انتظار است. در بعد شناختی (همکاری و ارزش ها) محله فرامرزی 1 (2.62) کمتر از مقدار مورد انتظار و محله فرامرزی 2 (3.58) بیشتر از حد انتظار می باشد. و در بعد ارتباطی ( فهم متقابل، اعتماد و تعهد ) نیز محله فرامرزی 1 کمتر از حد انتظار (2.61) و فرامرزی 2 (3.46) بیشتر از حد انتظار است.

سرمایه اجتماعی، محله فرامرزی یک، محله فرامرزی 2 و شهر یاسوج