حسین صفری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
سارا اعصاری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان
سونیا سبحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

هنر از طریق محسوس ساختن برخی ابعاد شناختی دین، اجازه می دهد که ساختار دین قابل بررسی شود. در نهایت رابطه ایی یکپارچه، دین و هنر را در هم آمیخته و تشخیص این موضوع که هنر کجا آغاز و سنت دینی کجا پایان می پذیرد را، غیر ممکن می سازد. می توان گفت که اگر آثار هنری به کمک دین نمی آمدند مفاهیم دینی نمی توانست برای بشر قابل درک بوده و تاثیرگذار باشد از این رو در این مقاله به بررسی ارتباط هنر و دین و امر قدسی پرداخته شده و در نتیجه به بررسی دو صورت بارز هنر یعنی هنر مسحیت و اسلامی که دو صورت بارز هنر دینی هستند که می توان آنها را به هنر حق و حقیقت نبوی نیز تعبیر کرد پرداخته می شود این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوالات می باشد: هنر مسیحیت و هنر اسلامی در معماری بناهای دینی چگونه تجلی یافته تجلی امر مقدس در این دو بنا چگونه اتفاق افتاده است چگونه می وان با مقایسه این دو بنا به وجه اشتراک و تمایز آن ها پی برد به جهت پاسخگویی به این سوالات با استفاده از مرتبط ترین اسناد کتابخانه ایی وبا استفاده از روش تحلیلی توصیفی به ارایه چهارچوب نظری در رابطه با مبانی پژوهش پرداخته شد. در پایان می توان نتیجه گرفت که اساس هنر دینی به ویژه در معماری مساجد و کلیساها جایگاهی فراتر ار زیبایی ظاهری دارد اگرچه که زیبا جلوه دادن آثار هنری شاخصه اصلی هنر است ولی حقیقت این هنر از ارزش والاتری برخوردار است.

هنر مسیحیت، هنر اسلامی، مسجد جامع اصفهان، کلیسا شارتر