فاطمه صباغ - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
مجیر جلیلیان - گروه معماری، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران

درحقیقت معماری، به عنوان یک تلاش و موسیقی، به عنوان یک باور و آرمان انسانی بارها مورد توجه قرار گرفته اند. موسیقی شکل تکامل یافته هنر انسان ها است، حال آن که معماری هنر خلق فضاست. بنابراین وجود این دو هنر در کنار هم طبیعتا فضای با هویتی را پدید می آورد. ایران نیز با دارا بودن تنوع قومیتی و فرهنگ فولکلور، مستعد توسعه موسیقی محلی و اصیل هر قوم و منطقه می باشد، در این میان خوزستان، مینیاتور تنوع قومی در کشور است که محل تلاقی فرهنگ های مختلفی از جمله قوم بختیاری می باشد. موسیقی سنتی بختیاری که بازتابی از فرهنگ وهویت ایل بختیار دارد، سرشار از احساسات و ذوق و سلیقه می باشد چون ریشه ایرانی دارد و می تواند بر معماری سنتی ایران و درحفظ و پویایی آن که یکی از جلوه های بارز فرهنگ می باشند تاثیر بگذارد. در این مقاله، به این موضوع می پردازیم که مفاهیم و ساختار این موسیقی چگونه بر معماری سنتی ایران تاثیر خواهد گذاشت این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. هدف از نوشتن این مقاله بررسی تاثیر هنر موسیقی بختیاری در طراحی فرم و ترکیب حجمی سنتی ساختمان های موسیقی است و اینکه ویژگی های این هنر یا ویژگی های مشترک معماری و موسیقی میتواند تاثیربسزایی در طراحی و ایده پردازی طراحان داشته باشد. بررسی ها و مطالعات این پژوهش نشان می دهد تاثیرپذیری از آرایه های موسیقی بختیاری در معماری سنتی بنا در شکل گیری فضای با هویتی که متشکل از فضای معماری و فضای موسیقی می باشد دلالت دارد، همچنین رعایت تناسب های مشترک میان موسیقی و خطوط معماری در جهت حفظ و ارزش نهادن به موسیقی و معماری بومی و رشد استعداد های نهفته نقش موثری را ایفا می کند.

موسیقی، موسیقی بختیاری، معماری سنتی، فضا