انحطاط خانه سازی در کلان شهرها و رشد قارچ گونه آپارتمان ( مطالعه موردی شهر مشهد مقدس )

خانه در معنای محتوایی خود با مفاهیم آسایش، آرامش، امنیت روح و روان و محلی که این نیازها را تحقق می بخشد، همراه است. پیشرفت سریع شهرها و افزایش جمعیت موجب شده است، زندگی در خانه های کوچک، آپارتمان ها و مجتمع های مسکونی روند رو به رشدی داشته است. نزدیک به سه دهه است که آپارتمان نشینی با همه محاسن و معایبی که دارد در کشور ما بویژه شهرهای بزرگ متداول شده و هر چند راهکار مناسبی برای تامین مسکن خانواده ها به نظر می رسد، اما مشکلاتی را بهمراه دارد که در جای خود قابل بررسی است. ازدیاد جمعیت، کمبود زمین برای احداث خانه های تک واحدی، امنیت بیشتر در مجتمع های مسکونی، توان مالی شهروندان و بسیاری دلایل دیگر از عواملی به شمار می روند که بر توسعه آپارتمان نشینی تاثیر مستقیم می گذارند. از سوی دیگر فارغ از این عوامل ،سکونت در مجتمع های مسکونی و زندگی تنگاتنگ با دیگر شهروندان ادبیات و فرهنگ خاصی می طلبد که عدم آشنایی و رعایت آنها موجب بروز کدورت ها و اختلاف های فراوان بین ساکنین می گردد که البته یکی از علت های مهم بروز این اختلاف ها نا آشنایی برخی از ساکنین با حقوق و تکالیف خود است. در سیر تکمیل این پژوهش از مشاهدات میدانی و مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با کسبه بازار با حرفه املاک و تعدادی از ساکنان آپارتمان نشینان منطقه کوثر، میدان جانباز، ناصرخسرو شده است. هدف اصلی از پژوهش مذکور مشخص شدن علت اصلی کوچ شهروندان ایران زمین از خانه های حیاط دار به آلونک هایی به نام اپارتمان است.

Keywords:

انحطاط , مسکن , خانه , آپارتمان , مشهد