مسعود وحدت طلب - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
مینو طرلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

باغ ایرانی مجموعه ای بی نظیر از عناصر مختلف است که با گزینش و چیدمان مناسب خود، پیکری واحد و زیبا را فراهم آورده اند.آب و گیاه اجزای جدایی ناپذیر باغ ایرانی، در بهترین حالت خود با یکدیگر ترکیب شده اند و باغ ایرانی را شکل داده اند. زیبایی باغ ایرانی با هم نشینی صحیح این عناصر شکل گرفته است. در دوره گورکانی با افزایش تعاملات میان ایران و هند، شیوه ی باغ سازی ایرانی در هند نیز رسوخ کرد و آثار متعددی از این سبک باغ سازی از آن دوران بر جای مانده است. پژوهش حاضر به روش تفسیری تاریخی انجام شده است و جلوه های زیبایی باغ های ایران و هند متغیرهای اصلی آن می باشند. جهت ارزیابی و مقایسه ی دو سبک، باغ های دولت آباد یزد و فین کاشان در ایران و باغ های تاج محل و باغ مقبره ی همایون در هند مورد بررسی قرار گرفته اند. به نظر می سد در باغ سازی هند در دوره گورکانی اگرچه الهام کلی از باغ ایرانی صورت گرفته است اما در جزییات تفاوت هایی وجود دارد. ضمن اینکه باغ سازی های این دوران بیشتر متوجه باغ مقبره سازی بوده و به همین سبب بنای معماری ارزش بسیار بالایی در این نوع باغ سازی داشته است. در باغ های هند اگرچه آب و گیاه اصلی ترین عناصر موجود هستند اما استفاده از آنها بیشتر جنبه ی تزیینی به خود گرفته است.بر خلاف باغ های ایرانی که سودمند بودن هریک از عناصر شاید اصلی ترین عامل انتخاب آن بوده است.

باغ ایرانی، باغ هندی، زیبایی، تفاوت ها، شباهت ها، دوره گورکانی