بررسی اثر محیط کشت های MS 1/2 و B5 1/2 بر رشد ریشه های مویین گیاه سرخارگل Echinacea purpurea.L

امروزه استفاده از گیاهان دارویی در مقایسه با داروهای شیمیایی به علت قیمت و عوارض جانبی کمتر، رواج پیدا کرده است و سبب شده تا تجارت گیاهان دارویی روز به روز افزایش یابد، اگر چه تولید گیاهان دارویی در مواردی و به علل مختلف محدود شده است. گیاه سرخارگل، یکی از مهمترین گیاهان دارویی محسوب میشود که با توجه به ارزش اقتصادی بالای آن میتوان از روشهای کشت کلاسیک، از جمله تولید ریشه های مویین، برای تولید آن استفاده کرد. ریشه های مویین حاصل از تلقیح با باکتری آگروباکتریوم رایزوژنز به دلیل سرعت رشد زیاد و نامحدود، پایداری ژنتیکی بالا و تولید بالای متابولیتهای ثانویه، میتوانند بهعنوان جایگزین یا مکمل تولید بعضی از گیاهان دارویی در نظرگرفته شوند. گیاه سرخارگل دلیل داشتن مقدار بالای شیکوریک اسید به عنوان یک داروی تقویت کننده سیستم ایمنی، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسهای دو محیط کشت MS 1/2 و B5 1/2 برای تولید ریشه مویین سرخارگل بوده است. نتایج نشان داد که اثر نوع محیط کشت در میزان زی توده تولید شده معنی دار بوده و بیشترین میانگین وزن خشک ریشه های مویین (0/484 گرم) مربوط به محیط کشت MS 1/2 بوده است.

Keywords:

ریشه های مویین , سرخارگل , زی توده , محیط کشت