رضا سجادی تبار - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
احمد معینی - دانشیار گروه اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

سرخارگل، گیاهی دارویی است که منبع مهمی از مشتقات کافییک اسید و به خصوص شیکوریک اسید میباشد که نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارد. ریشه های مویین حاصل از تلقیح با باکتری Agrobacterium rhizogenes که دارای پتانسیل نامحدود رشد و مقادیر بالای بیوسنتز متابولیتهای ثانویه میباشند محدودیتهای استخراج از گیاهان برداشت شده از مزرعه و کشت سوسپانسیون سلولی را نداشته و توجه زیادی را به خود منعطف داشتهاند. ریشه های مویین سرخارگل، به دلیل داشتن مقدار بالای شیکوریک اسید، بهعنوان یک داروی تقویت کننده سیستم ایمنی، اهمیت زیادی دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر غلظت نمکها و هورمون IAA در محیط کشت B5 1/2 بر تولید زیتوده در گیاه سرخارگل بوده است. برای این منظور، چهار نوع محیط کشت B5 1/2 (دارای نصف غلظت همه نمکها، همراه و بدون هورمون و دارای نصف غلظت ، فقط نمکهای ماکرو، همراه و بدون هورمون) تهیه شده و هرکدام با 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که اثر نوع محیط کشت در میزان زی توده معنی دار بوده و بیشترین میانگین وزن خشک ریشه های مویین (0/448 گرم) مربوط به محیط کشت B5 1/2 دارای نصف غلظت نمکهای ماکرو همراه با هورمون IAA میباشد.

ریشههای مویین، سرخارگل، زی توده، محیط کشت،B5 1/2؛ IAA