وحید محمدلو - دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی، پردیس شهید رجایی ارومیه
سجاد رضایی - دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی، پردیس شهید رجایی ارومیه
رسول بهنام - استادیار گروه ادبیات دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی ارومیه

از گذشته تا به حال شعر را به گونه های مختلفی تعریف کرده اند. ولی آن چه مشهور و مشترک به نظر می رسد، این است که در تعریف شعر گفته اند: شعر،کلام موزون مقفای مخیل است. خواجه نصیر الدین توسی نیز وزن را از فصول ذاتی شعر می داند. نیما یوشیج شعر بدون وزن را به انسان بی استخوان تشبیه میکند بنابراین آموزش وزن، ضرورت پیدا و علمی به نام عروض جای خودش را به عنوان یکی از فنون ادبی در عالم ادبیات باز می کند. عروض علمی است که به وزن شعر می پردازد و فراگیری این علم، ما را از خطاهای وزنی مصون می دارد . یکی از بخش های مورد مطالعه رشته ادبیات و علوم انسانی در مقطع دوم متوسطه، علم عروض است. لذا در این مطالعه سعی بر آن شده است که با بررسی اوزان اشعار به کار برده شده در کتب ادبیات سال دهم انسانی، دانش آموزان را نسبت به این علم آشنا و مصادیق و شاهد مثال های اوزانی که در سال دهم و دهم به بعد خواهند آموخت، از کتاب درسیشان باشد و بتوانند از طریق دانستن وزن شعری که در کتاب هایشان می خوانند، آشنایی اجمالی با اوزان عروضی پر کاربرد داشته و فراگیری این علم را در سال های تحصیلی بعد تسریع دهند.

عروض، وزن، کتاب های مدرسه ای، ادبیات فارسی دهم