حمید اکاتی - گروه مدیریت، عضو هییت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زابل
امیرحسین سرگزی - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زابل
علی طباطبایی - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زابل

با شروع دهه 90 میلادی، پس از سالهای زیادی تجربه و سیر جوامع بشری از مرحله سنتی به مرحله صنعتی و فرا صنعتی و روندمستمر ومداوم تغییر و تحول در شیونات مختلف حیات اجتماعی و پیشرفت شگرف و عمیق در تکنولوژی و علوم و فنون گوناگون وتاثیرات عمیق آن در عرصه های مختلف فعالیتهای اداری، تولیدی و خدماتی و موسسات و سازمانها، اکثرا سازمانهای دنیا به این نتیجه رسیدند که جهت حفظ و بقای خود تلاش گسترده ای را برای تغییرات عمیق در ساختار اساسی خود آغاز کنند و از قالبهای غیر پویا خارج شوند و در این میان اگر سازمانی بخواهد در اقتصاد و امور کاری خود پیشتاز باشد و در عر صه رقابت عقب نماند باید از نیروی انسانی متخصص، خلاق و با انگیزه برخوردار باشد و از دغدغه های مهم مراکز و موسسات اقتصادی موفق جهان گردآوری سرمایه های انسانی فرهیخته ای است که قادر به ایجاد تحول در سازمانی که با آن تعلق دارند، باشند و نه سرمایه ها و منابع مادی دیگر.

توانمندسازی، نیروی انسانی، سازمان، ماندگاری