سیده لیلا حسینی کیاسری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، موسسه آموزش عالی روزبهان، ساری
راحله رستمی - استادیار معماری، عضو هییت علمی دانشگاه آزاد واحد ساری

سکوهای نفتی بعد از مدتی به دلایلی نظیر فرسودگی تجهیزات، پایان یافتن نفت موجود در میدان نفتی و یا در اثر حوادثی نظیر آتش سوزی، برخورد کشتی و امواج، کارایی خود را از دست میدهند و دیگر برای انجام عملیات های مربوط به صنعت نفت مناسب نبوده و گاهی در پایان عمر مفید تجهیزات این سکوها که بین 20 تا 30 سال میباشد تجهیز و نوسازی آنها نیز مقرون به صرفه نمیباشد. اما سازه ی این سکوها داری حجم و وزن قابل توجهی از مواد و مصالح ارزشمند و قابل استفاده مجدد میباشد. لذا میتوان با طرح ریزی صحیح و تغییر کاربری این سازهها در استفاده مجدد از آنها ضمن پاکسازی محیط زیست صنعت پردرآمد دیگری را به راه انداخت. هدف از پژوهش حاضر باز آفرینی سکوی باز نشسته قشم به فضای تفریحی توریستی است.این پژوهش بنا به ماهیت، موضوع و اهدافی که برای آن پیش بینی شده در زمره تحقیقات کاربردی است. به همین منظور در این تحقیق مبتنی بر روش شناسی توصیفی– تحلیلی و میدانی بر مبنای مطالعات و اسناد موجود در این زمینه محتوای متون تخصصی معماری و صنایع دریایی بررسی و تحلیل شده است. پژوهش حاضر منتج به طرح معماری هماهنگ با اصول و ضوابط سازه ای، مکانیکی ، دریایی و زیست محیطی است که اهداف پژوهش را در بر دارد و می توان این باز آفرینی را در سکو های دیگر با توجه به شرایط ویژه هر سکو (به لحاظ اقلیمی، نوع سکو، عمر سازه سکو، بستر طرح ، موقعیت قرار گیری آن و ... ) بررسی و عملی نمود.

باز آفرینی، سکوهای نفتی، گردشگری دریایی، ضوابط اقلیمی و معماری قشم