اثر محلولپاشی عناصر ریزمغذی و کاربرد مالچ بر برخی خصوصیات مورفولوژیک آفتابگردان در خاک شور

سطح بسیاری از اراضی ایران دارای شوری بالا است. در این تحقیق اثر خاکپوش (بدون خاکپوش(شاهد ((m1)، کلش گندم به میزان 15 تن در هکتار (m2) و کود گاوی پوسیده به میزان 30 تن در هکتار(((m3، محلولپاشی سلنیوم در سه سطح :Se1) عدم کاربرد، 17 :Se2و 34 :Se3 میلیگرم در لیتر) از منبع سلنیت سدیم (Na2SeO3) و محلولپاشی بور در دو سطح :B1) عدم کاربرد و400 :B2 میلیگرم در لیتر) از منبع اسید بوریک (H3BO3) بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک آفتابگردان (هیبرید قاسم) در خاک شور در سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان -95) (1394 بررسی گردید. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع ساقه، قطر ساقه، قطر طبق، تعداد برگ در بوته، محتوی کلروفیل و کارتنویید برگ آفتابگردان بود. نتایج آزمایش نشان داد که محلولپاشی سلنیوم فقط بر تعداد برگ در بوته اثر معنیدار داشت. محلولپاشی بور اثر معنیداری بر قطر ساقه و قطر طبق داشت. محتوی کلروفیلها و کارتنویید برگ از هیچیک از تیمارهای آزمایشی تاثیر نپذیرفت. بیشترین ارتفاع ساقه از کاربرد خاکپوش کلش گندم بهتنهایی، محلولپاشی بور بهتنهایی، اثر متقابل محلولپاشی بور در کاربرد خاکپوش کلش گندم و اثر متقابل محلولپاشی بور در کاربرد خاکپوش کود دامی، بیشترین قطر ساقه از تیمار محلولپاشی سطح دوم سلنیوم عدم کاربرد خاکپوش، بیشترین قطر طبق از تیمار عدم محلولپاشی بور و بیشترین تعداد برگ در بوته از تیمار محلولپاشی سلنیوم در حضور خاکپوش کلش گندم و کود دامی بهدست آمد. نتایج حاکی از اثر مثبت محلولپاشی سطح دوم سلنیوم و سطح خاکپوش کلش گندم، اثر مثبت خاکپوش کود دامی بر برخی صفات و اثر منفی محلولپاشی بور بر برخی خصوصیات مورفولوژیک آفتابگردان در خاک شور بود.

Keywords:

دانههای روغنی , تغذیه برگی , مالچ کود دامی , طول ساقه