یوسف مهدی پور - استادیار، مدیرگروه فناوری اطلاعات سلامت،دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
وحیده دوستی - کارشناس فناوری اطلاعات سلامت،دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

مقدمه: شبکه های همراه و گوشی های دستی از تکنولوژی های مهم در ارایه مراقبت بهداشتی در سراسر جهان شده است. این تکنولوژی ها به منظور کنترل سلامت از راه دور و خودمدیریتی سلامت توسط افراد مبتلا به وضعیت های طولانی مدت استفاده می شود و به متخصصان اجازه می دهد به داده های بیمار و منابع مختلف دسترسی داشته باشند که کمک قابل توجهی به تشخیص و درمان می کند. دیابت نوع دو که به آن دیابت شیرین نوع دو هم گفته می شود شایع تر از دیابت نوع یک است. درمان و مدیریت بیماری دیابت عمدتا به اقدامات بیمار وابسته است و خودمراقبتی یکی از مهمترین عوامل کنترل بیماری است آموزش به بیمار نقش مهمی در کنترل بیماری دیابت دارد. افراد می توانند از سلامت همراه برای دسترسی به منابع بهداشتی بیماران به منظور خودکنترلی استفاده و اطلاعاتی چون فشارخون، داده های قند خون برای کنترل بیماران دیابتی یا تصویر یک زخم را به ارایه دهندگان مراقبت ارسال کنند.روش: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 30 بیمار دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در بهار 96 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل دو قسمت اطلاعات دموگرافیک و سوالات اصلی بود که روایی و پایایی آن مورد سنجش قرار گرفت( .(0,91=a اطلاعات جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS.V16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بصورت جداول و نمودار ها ارایه شد.یافته ها: 53,3 درصد شرکت کنندها خانم و 46,7 درصد بالای 51 سال سن داشتند که 36,7 درصد بی سواد بوده اند، از انجام این مطالعه دریافتیم که سلامت همراه در بیمارستان های علوم پزشکی زاهدان در ارتباط با خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع2 بکار گرفته نشده در صورت راه اندازی نمی تواند برای افراد مسن و بی سواد مبتلا به این بیماری موثر واقع شود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بکارگیری خدمات سلامت همراه با میانگین امتیاز پاسخ 1,43 در حالی که اکثریت نمونه مورد بررسی بی سواد بودند و بالای 51 سال سن داشتند چندان موثر واقع نمی شود و اکثریت نظر مخالف با موثر بودن بکارگیری سلامت همراه داشتند

سلامت همراه، موبایل هلث، دیابت نوع 2، خودمراقبتی