ارزیابی شرایط زیست اقلیمی شهرگرمی بر اساس شاخص های گیونی و اولگی

اجرای روشهای مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگی داشته باشد ، همواره مورد نظر معماران بوده است.توجه به اهداف عمده طراحی اقلیمی در هرمنطقه ی آب وهوایی ، موجب سازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی و صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت یافتن معماری در هر اقلیم خواهد شد. در این پژوهش بر اساس شاخص های بیوکلیماتیک گیونی، اولگی شرایط زیست اقلیم شهرگرمی در دوره ی آماری 1383-1395 مورد ارزیابی قرار گرفته است. شهر گرمی دارای اقلیم سرد وخشک است، مناسب ترین ماههای سال از نظر راحتی زیست اقلیمی انسانی به ترتیب اردیبهشت ، خرداد ، مهر، تیر، مرداد و شهریور هستند و سایر ماههای سال سرد وخنک ارزیابی می شوند. بر اساس شاخص گیونی5 ماه از سال (اردیبهشت ، خرداد ، تیر ، شهریور ، مهر) در منطقه N قرار گرفته اند که در این شرایط افراد بومی که به اقلیم منطقه عادت کرده اند، درهر حالتی چه در حال استراحت یا در حالت نشسته احساس آرامش می نمایند . درماههای تیر، شهریورکه در مرز Nو N3 واقع شده اند ، شرایط گرمایی حاکم بر منطقه قابل تحمل است. براساس شاخص اولگی4 ماه از سال (خرداد، تیر، مرداد و شهریور) در محدوده ی آسایش قرار می گیرند، یعنی شخص در وضعیت سایه و سرعت هوای نامحسوس احساس راحتی خواهد نمود.

Keywords:

اقلیم , شاخص های زیست اقلیمی , ساختمان , آسایش , شهرگرمی