فرشته عزیزآبادی - کارشناس ارشد برنامه ریزی محی طزیست، دانشگاه تهران
اسماعیل صالحی - دانشیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
لعبت زبردست - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

وابستگی شدید به خودرو که ناشی از رشد پراکنده شهری در چند دهه اخیر بوده است؛ آثار زیانباری چون انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش کیفیت هوا، گرم شدن جهانی، استفاده بیش از حد از سوختهای فسیلی، کاهش ایمنی و سلامتی زندگی را به همراه داشته است. در حال حاضر یکی از مهمترین چالشهای پیش روی کلانشهرها، ناکارآمدی سیستم حملونقل میباشد که یکی از دلایل اصلی این ناکارآمدی، عدم توجه به برنامه ریزی یکپارچه کاربری زمین و حمل ونقل شهری است. در حقیقت کاربری زمین و حمل ونقل بهمانند دو روی یک سکه هستند، بهطوری که اقدامات مداخله ای در هر یک بر دیگری تاثیر گذاشته و بین آنها یک رابطه دوجانبه وجود دارد. در این مقاله ضمن ارایه مفهوم و اهداف و اصول حملونقل پایدار، به تبیین الگوی توسعه حمل ونقل محور به عنوان راه حلی برای هماهنگ کردن تصمیمات کاربری زمین و حمل ونقل پرداخته شده است.

کاربری زمین، حمل ونقل پایدار، توسعه حمل ونقل محور (TOD)