مجید بهدانی - گروه عمران، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
حسن ساقی - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه حکیم سبزواری
احسان صدرالسادات - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
بهنام قربانی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

تقویت اعضای سازه ای بااستفاده از مصالح کامپوزیت امروزه به عنوان یک روش موثر برای بهسازی سازههای بتنی شناخته شده است. یکی از موارد مهم به منظور طراحی اعضای خمشی تقویت شده توسط FRP ، پیش بینی دقیق ظرفیت اتصال بتن و مصالح کامپوزیت است. روش های آزمایشگاهی و تیوری متفاوتی به منظور بررسی ظرفیت اتصال بتن و مصالح FRP صورت گرفته است. اگرچه، به دلیل پیچیدگی و زمانبر بودن آزمون های آزمایشگاهی، و همچنین استفاده از فرضیات ساده کننده متعدد در روش های تحلیلی و نیمه تجربی، استفاده از روش های جدید و پیچیده تر امری منطقی به نظر میرسد. در این پژوهش، با استفاده از روش برنامه نویسی ژنتیک، مدلی غیر خطی به منظور تخمین ظرفیت اتصال بتن و FRP ارایه شده است. بدین منظور، از نتایج آزمایشگاهی معتبر صورت گرفته در این زمینه استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهند روش برنامه نویسی ژنتیک قادر است با دقت بالایی ظرفیت اتصال بتن و FRP را پیش بینی نماید.

ظرفیت اتصال، تخمین، کامپوزیت، برنامه نویسی ژنتیک