امیررضا کاوسی زاده - کارشناس ارشد مهندسی عمران آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه فردوسی مشهد
آرش احمدی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه فردوسی مشهد

حریم رودخانه ها با روشهای گوناگونی از آسیبهای ناشی از سیلابها و غیره محافظت میشود که یکی از بهینه ترین روش های تثبیت ساحل خارجی، احداث آبشکن در دیوارههای آن است. مدلهای عددی با زمان کمتر و هزینه اندک و با داشتن قابلیت تکرارپذیری، امکان شبیهسازی پدیدههای پیچیده هیدرولیکی را فراهم ساخته است. در این پژوهش به مطالعه اثر نسبتهای مختلف جان به بال آبشکن در پارامترهای هیدرولیکی جریان توسط مدل عددی پرداخته شده است. به منظور شبیهسازی از دادههای آزمایشگاهی در حالت حضور آبشکن منفرد T شکل جهت صحت سنجی مدل عددی که متشکل از دو کانالی مستطیلی در بالادست و پاییندست به ترتیب به طولهای 7/1 و 5/1 متر و کانال قوسی 9 درجه با نسبت شعاع به عرض 4 است، استفاده شده است. در این تحقیق تغییرات 20 ، 50،40 و 75 درصدی نسبت بال به جان آبشکن مورد مطالعه قرار گرفته است. معیار همگرایی مدل عددی برای هر متغیر بر اساس مقدار باقیمانده خطای نسبی برابر 0/001 انتخاب شده است. پس از شبیهسازی مدل عددی الگوی جریان در مقاطع عرضی و ابعاد ناحیه جدایی محاسبه گردیدند. نتایج حاکی از افزایش طول و عرض ناحیه جدایی برای افزایش نسبت بال به جان آبشکن است.

نسبت جان به بال آبشکن، سازه محافظ رودخانه، پارامترهای هیدرولیکی، شبیه سازی عددی