بررسی اثرات افت سطح آب سفره های آب زیرزمینی بر میزان هدایت الکتریکی با استفاده از GIS مطالعه موردی : دشت زرند- استان مرکزی

افزایش جمعیت، و بالتبع افزایش آب مورد نیاز بخش شرب و بهداشت ، گسترش فعالیتهای صنعتی و کشاورزی بدون در نظر گرفتن توان طبیعی منطقه ، کاهش منابع آب سطحی و توجه و تمایل بیشتر به استفاده از منابع آب زیرزمینی، عدم مدیریت صحیح و یکپارچه در بخش آب، عدم وجود فرهنگ استفاده بهینهاز منابع آبی و بسیاری دیگر از عوامل موجب گردیده است که در بسیاری از مناطق کشور از جمله استان مرکزیو منطقه زرند، منابع آب زیرزمینی با بحران مواجه شود که در صورت عدم علاج این معضل، عدم انجام طرحهای تعادل بخشی مفید و کارساز و ادامه روند فعلی بهره برداری و حتی توسعه بهره برداری خسارات جبران ناپذیری به منابع آب زیرزمینی منطقه وارد خواهد شد. دشت زرند از سر شاخه های رودخانه شور واقع در زیر حوزه دریاچه نمک می باشد.بزرگراه تهران –ساوه ،راه آهن قم –تهران وجاده ساوه –قزوین از آن عبور کرده است .شهرهای مامونیه، زاویه ،خشکرود وپرندک از مراکز جمعیتی وصنعتی محدوده مطالعاتی زرند است. در این مقاله با استفاده از آمار منابع انتخابی و پیزومترهای موجود دشت زرند (شرکت آب منطقه ای مرکزی) طی سالهای 1380 و 1395 در فصل بیشینه (اردیبهشت و خرداد) و کمینه (شهریور و مهر) و تهیه نقشه های هم هدایت الکتریکی و همتراز سطح آب زیرزمینی با استفاده از نرم افزارArcGIS 10.3.1 ، به بررسی ارتباط بین میزان افت سطح آب زیرزمینی و افزایش هدایت الکتریکی و به طبع آن افزایش شوری آب پرداخته شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که در دوره مورد بررسی با افت سطح آب زیرزمینی، افزایش هدایت الکتریکی (EC) رخ داده است و این موضوع بر کیفیت آب شرب و کشاورزی منطقه تاثیر چشم گیری داشته است.

Keywords:

دشت زرند , فصل بیشینه و کمینه , هدایت الکتریکی , نقشه های هم هدایت و هم تراز و GIS