شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر افزایش حس تعلق در مجموعه های مسکونی

مسکن یکی از مهم ترین نیازهای بشر برای رسیدن به آرامش، درون گرایی و دریافت حس امنیت است. کم توجهی به مکان زندگی، حفظ و تداوم حس مکانی که انسان در آن سکنی گزیده است، مسیله ای است که در دهه های اخیر به خصوص در کشورهای درحال توسعه به صورت گسترده ای رخ داده است. امروزه نگاه اغلب افراد ساکن در مجموعه های مسکونی به فضای زندگی خود، نگاهی غریبه و عاری از تعلق و دل بستگی به آنست و اکثرا در پساذهن خود چنین تصور می کنند که مکان زندگیشان محل دلخواه نبوده و باید روزی آن را ترک و به جای دیگر بروند. این امر ضرورت بررسی عوامل موثر بر حس تعلق را بیان می دارد تا گامی در جهت افزایش تعلق و دل بستگی به فضای مسکونی برداشته شود. چنان چه در مجتمع های مسکونی حس تعلق افزایش یابد به تبع آن تعاملات اجتماعی، پایداری اجتماعی، کیفیت محیط های زندگی و ... افزایش خواهد یافت. از این رو با توجه به پژوهش صورت گرفته عوامل موثر بر افزایش حس تعلق در مجموعه های مسکونی عبارتند از: دسترسی کالبدی مناسب، فضای مناسب برای فعالیت های مختلف، حس امنیت، وضوح و خوانایی فضاها، تفکیک مناسب فضای عمومی- خصوصی، دید و منظر مطلوب و استفاده از طبیعت، روابط اجتماعی، رنگ، بافت و جنس مصالح مطابق با بافت پیرامون و تداعی خاطرات. در این رابطه راهکارهای طراحی در قسمت نتیجه گیری آمده است.

Keywords:

مسکن , مجموعه مسکونی , حس تعلق به مکان , راهکارهای طراحی