قرارگاههای رفتاری در خیابانهای شهری (مطالعه موردی: خیابان انقلاب شهر سنندج)

زندگی جمعی، با توجه به شرایط زندگی در شهرها، بسیار اهمیت یافته است. از جمله فضاهایی که این زندگی جمعی در آن حیات می یابد، قرارگاه های رفتاری است. این قرارگاه ها به منظور تعاملات اجتماعی و رفع نیازهای روانی مردم ایجاد می شوند. برای شکل گیری قرارگاه های رفتاری شاخص های مختلفی در ابعاد مختلف دخالت دارند. این تحقیق سعی در شناسایی قرارگاه های رفتاری در فضاها و چگونگی اعمال روشهایی در جهت ارضا سه نیاز مهم انگیزش، امنیت و هویت در خیابان انقلاب شهر سنندج دارد. برای دست یافتن به هدف مورد نظر از رویکرد پدیدار شناسانه و با استفاده از روشهای کمی و کیفی (مشاهده مستقیم، مصاحبه و پرسشنامه) استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد ضلع شرقی علیرغم فرسودگیهای کالبدی، فعالیتهای خویش را حفظ نموده اما اضلاع شمالی و غربی بافت دچار فرسودگی کالبدی است که باعث از بین رفتن فعالیتهای موجود و امنیت، شکلگیری شغل های کاذب و تاثیر نامطلوب بر حوزه ادراک روانی و زیست محیطی شهروندان، خیابان و میدان دارد.

Keywords:

قرارگاه رفتاری , انگیزش , امنیت , هویت , سنندج