نقش پیاده مداری محلات بر بهبود هویت رفتاری شهروندان (نمونه موردی:محله فیض آباد کرمانشاه)

بافت مرکزی کرمانشاه به عنوان یکی از مهمترین استخوانبندی و ساختار اصلی کلانشهر کرمانشاه میباشد.محله فیض آباد نیز به عنوان یکی از کل های کوچکتر در درون بافت مرکزی کرمانشاه و در بافت سنتی قرار گرفته است که با توجه به ساختار کهن و بافت ارگانیک، عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابران پیاده از معضلات آن است ، به طوریکه کمبود و نبود کیفیت در پیادهراهها منجر به تضعیف هویت فضاهای شهری و هویت اجتماعی شهروندان شده است.پژوهش حاضر که هدف آن بررسی میزان پیاده مداری و نقش پیاده راه بر بهبود هویت رفتاری شهروندان در فضای محله در شهر کرمانشاه است. در این مقاله راهکارهایی برای بهبود کیفیت هویت رفتاری و اجتماعی شهر و توسعه فضاهای شهری پیادهمدار در این گونه شهرها ارایه داده است. روش پژوهش از نوع ترکیبی است که در آن با مطالعه مبانی نظری پژوهش در قسمت کیفی، چارچوب مبانی نظری تحقیق شامل مولفه های تاثیرگذار بر بهبود هویت رفتاری در پیاده راه ها استخراج شده است. درنهایت در قسمت گردآوری داده ها، پژوهش حاضر از تکنیک پرسشنامه در باب تدقیق ارتباط پیاده راه ها و تاثیر این فضاها از هویت رفتاری شهروندان سود جسته است. نتایج حاصل از این پژوهش، نشانگر این مدعاست که مولفه های عمده فضاهای شهری پیاده مدار نشانه ها، خوانایی، نفوذپذیری و دسترسی راحت، تنوع و پویایی، سرزندگی، حس تعلق و خاطره انگیزی مکان، ارتباط معناداری با الگوی رفتاری و هویت مند شدن و میزان حضور شهروندان در فضاهای شهری پیاده محور دارند.

Keywords:

پیاده راه , محله , هویت , فضای شهری , کرمانشاه