شناسایی معیارهای رتبه بندی اراضی قهوه ای مستعد تامین مسکن

جمعیت شهری طی دهه های اخیر رشد مستمری داشته و رشد و توسعه شهری فرایندی غیرقابل اجتناب است. مسکن نیز یکی از اساسی ترین نیازهای بشر و یکی از مهم ترین شاخص های رشد و توسعه جوامع به شمار می رود و از نظر فیزیکی نیز مسکن سهم بزرگی از ساخت و سازها و توسعه های جدید در شهرها را در بر می گیرد. بنابراین تقاضا برای زمین شهری به سرعت در حال افزایش است. در این راستا با توجه به محدودیت زمین برای توسعه شهرها و همچنین مشکلات حاصل از رشد بی رویه و پراکنده شهرها، توسعه درون زا به عنوان یک راهبرد مورد توجه قرار گرفته است. یکی از رویکردهای مطرح توسعه درون زا توجه به اراضی قهوه ای است که رها نمودن این اراضی باعث بروز مشکلات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی می شود و از آنجایی که بودجه دولت محدود است و تعداد این اراضی زیاد و انتخاب اراضی دارای اولویت برای توسعه مجدد دشوار است وجود چارچوبی برای ارزیابی پتانسیل توسعه مجدد ضروری است. از این رو هدف این پژوهش شناسایی معیارهای رتبه بندی اراضی قهوه ای مستعد تامین مسکن است. بنابراین در این پژوهش که دارای ماهیت کاربردی، با استناد به مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و به روش توصیفی است؛ روش های مورد استفاده در ارزیابی پتانسیل توسعه مجدد سایت های قهوه ای مانند مدل شبکه رشد هوشمند و مدل جی آی اس توماس و ابزار ارزیابی پتانسیل توسعه مجدد سایت های قهوه ای مانند تحلیل هزینه- فایده، ارزیابی اثرات زیست محیطی و ارزیابی چند معیاره مورد بررسی قرار گرفته است و پس از شناسایی معیارهای ارزیابی پتانسیل توسعه مجدد اراضی قهوه ای و معیارهای مکان یابی کاربری مسکونی، معیارهای رتبه بندی اراضی قهوه ای مستعد تامین مسکن با تاکید بر روش ارزیابی توماس و ابزار ارزیابی چندمعیاره مشخص شده است که این معیار ها شامل بازار، وضعیت سایت، دسترسی و تامین مالی می باشد.

Keywords:

شناسایی معیارهای رتبه بندی , اراضی قهوه ای , مسکن , مدل شبکه رشد هوشمند , مدل جی آی اس توماس