سنجش پتانسیل اراضی قهوه ای بافت تاریخی شهر یزد جهت توسعه مجدد

بافت تاریخی شهر ها از جمله فرصت های اساسی توسعه شهری می باشند که با توجه به آنها علاوه بر کاهش هزینه های توسعه برونزا می توان بسیاری از مسایل و مشکلات موجود در آنها را برطرف نمود. اراضی بایر، ساختمان های مخروبه و متروکه و جود کاربری های غیر فعال از ویژگی های اساسی بافت هاری تاریخی در ایران می باشند. شهر یزد نیز وسعت بسیاری از این بافت تاریخی را دارا می باشد، که با جهانی شدن این بافت و اتخاذ روش های مداخله مناسب در آن می تواند تبدیل به الگوی عملی برای تمام کشور شود. با توجه به سطح وسیعی از اراضی قهوه ای محدوده و هزینه بر بودن توسعه مجدد تمام آنها به یکباره، لذا این پژوهش در پی آن است تا با تعیین شاخص های تاثیرگذار بر انتخاب اراضی قهوه ای دارای پتانسیل، سطح پتانسیل اراضی-قهوه ای بافت تاریخی را مشخص نماید. این پژوهش از منظر هدف کاربردی است و به منظور تعیین روابط میان شاخص ها از روش تشریحی استفاده می کند. از نرم افزار superdecision و روشANP جهت وزن دهی معیارها و از نرم افزار Arc GIS جهت پهنه بندی اراضی استفاده شده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد علیرغم سطح وسیعی از اراضی قهوه ای در بافت تاریخی شهر یزد، بخش کوچکی از این اراضی بیشترین اولویت توسعه را دارا هستند که با تعریف کاربری های مناسب و مرتبط با فعالیت های اقتصادی و گردشگری، باعث ایجاد تحرک و ترغیب مردم به استفاده دوباره از بافت تاریخی شد.

Keywords:

توسعه مجدد , اراضی قهوه ای , بافت تاریخی , شهر یزد , سنجش پتانسیل اراضی