بررسی کاربردی عناصر نورگیر در معماری بنای شمس العماره کاخ گلستان

ایرانیان در دوران گذشته عناصر اقلیمی و فرهنگی خود را جهت بهره وری هرچه بیشتر منابع در فضا های معماری و وابسته آن از نظر کاربردی به کار گرفته و از اصول و ضوابط بهره می گرفتند. معماری ایرانی در پی ایجاد فضا های متناسب و هماهنگ با ساختار معین، عناصر طبیعی را مورد توجه قرار داده و در این میان با بهره مند شدن از نور، جایگاه ویژه ای به محیط معماری اختصاص داده شده است. نور تجلی سرور و زندگی در ذهن انسان ها و موجودات روشنایی اثر را می بخشد و تغییرات آن در شب و روز تصاویر متغیری را در فضا نقش بسته و حرکت و تغییر را خاطر نشان می شود. در این پژوهش هدف بررسی عناصر نور گیر بنای شمس العماره در راستای بکارگیری مناسب از نور طبیعی روز می باشد و عناصر کارکردی در ذهن مخاطب نیز مورد توجه قرار گیرد. وصف مفاهیم نور و ارتباط آن با معماری و باز شو ها به صورت توصیفی و بررسی عناصر و آرایه های نور در ارتباط با بنای شمس العماره به صورت تحلیلی بر روی نقشه ها و تصاویر بنا انجام شده است؛ حالات کلی باز شو ها در قالب تصاویر گرافیکی ارایه شده و انعطاف پذیری بنا جهت استفاده از عناصر، گسترش پرتو ها و در نتیجه شفافیت فضا ها را به همراه داشته است.

Keywords:

نور , عناصر نورگیر , معماری ایرانی , بنای شمس العماره