اصغر عابدینی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه ارومیه، ایران
حدیث بردبار - دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

فضاهای شهری عرصه هایی هستند که زندگی جمعی در آنها جریان دارد. فعالیت و حضور در این فضاها ضمن فراهم آوردن عرصه ای برای تعامل افراد، در سرزندگی و سلامت استفاده کنندگان موثر است. در این بحث رویکردهای مورد توجه در زمینه ضرورت حضور زنان که مشتمل بر دو رویکرد عمده جدایی جنسیتی و مشمولیت است، مورد بررسی قرار میگیرد. در سالهای اخیر، با مطرح شدن بحث امنیت زنان در فضاهای شهری، مساله جدایی و تفکیک جنسیتی در فضاهای عمومی شهری مطرح شد. در این مقاله هدف بررسی مزیت ها و چالش های جنسیتی شدن فضاهای شهری با تاکید بر پارک ها به عنوان بخش مهمی از فضای عمومی، میباشد. در این راستا پارک بانوان نرگس و پارک مختلط ایللرباغی به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. جامعه ی آماری مورد مطالعه 40 خانم (20 نفرکارشناس و 20 نفر غیر کارشناس) که به صورت تصادفی انتخاب شده اند، می باشد. در این پژوهش 11 شاخص جهت امتیاز دهی و انتخاب گزینه ی برتر انتخاب شده است. در نهایت با استفاده از تکنیک Topsis داده ها تحلیل شده و پارک بانوان نرگس با امتیاز (0.8739) به عنوان گزینه ی برتر معرفی شده است. بدین معنا که بانوان شهر ارومیه ترجیح میدهند که برای فعالیت های ورزشی، تفریحی و اوقات فراغت خود فضای اختصاصی داشته باشند. همچنین یافته های پژوهش نشان میدهد که بیشترین امتیاز در پارک بانوان مربوط به شاخص امنیت فضای پارک در ساعات مختلف شبانه روز با امتیاز (3.75) و کمترین امتیاز در این پارک مربوط به شاخص (عملکرد فرهنگی پارک کتابخانه، خانه فرهنگ) با امتیاز(2.575) و در پارک ایللرباغی بیشترین امتیاز مربوط به شاخص سرزندگی فضای پارک با امتیاز(4.025) و کمترین امتیاز در این پارک متعلق به شاخص عملکرد فرهنگی پارک (کتابخانه، خانه فرهنگ) با امتیاز (2.35) می باشد.

جنسیتی شدن، فضاهای شهری، پارک بانوان، مدل Topsis، شهر ارومیه