مهرداد محمدی کردخیلی - کارشناس ارشد عمران-محیط زیست دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

وتلند های مصنوعی از فناوری های سبز پالایش آب های آلوده می باشند که نسبت به سیستم های متعارف تصفیه فاضلاب، مقرون به صرفه تر و دارای راهبری آسان تری می باشند و می توانند گزینه مناسبی جهت پالایش آب های آلوده شهری و انواع دیگر فاضلاب ها محسوب شوند. این سیستم ها در برابر عمل نیترات سازی و حذف نیتروژن و همچنین در تصفیه فاضلاب های قوی دارای ضعف می باشند و شرایط محیطی نا مطلوب نیز بر عملکرد آن ها تاثیر گذار می باشد. با این حال روش های اجرا و راهبری این سیستم ها می تواند یک چالش تعیین کننده باشد. اخیرا تلاش هایی جهت افزایش کارایی و بهینه سازی این سیستم ها صورت گرفته است اما اطلاعات انتشار یافته در این زمینه همچنان محدود است. ازاین رو این مطالعه با هدف مرور، بررسی و تحلیل آخرین پژوهش ها در ارتباط با روشهای راهبری و بهینه سازی این سیستم ها انجام شد. در همین راستا روش های راهبری نظیر باز چرخانی پساب، تغذیه گام به گام، جریان جزر و مدی، استفاده از کرم های خاکی، منبع کربن خارجی و همچنین انواع مدیا جهت بهینه سازی این سیستم ها معرفی و عملکرد آن ها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و سپس اجرایی شدن این روش ها از لحاظ اقتصادی و همچنین محدودیت ها و چالش های پیش روی آن ها از لحاظ عملکردی بررسی گردید.

تصفیه فاضلاب، روشهای راهبری، وتلند مصنوعی، جنس بستر، حذف آلاینده ها، فناوری سبز