سعید ابراهیمی - مدیر مطالعات و پژوهش شهرداری اصفهان
سمیه محمودصالحی - کارشناس مطالعات و پژوهش شهرداری اصفهان
امیرحسین جنتی - کارشناس مطالعات و پژوهش شهرداری اصفهان

یکی از محورهای اساسی و مهم توسعه پایدار شهری در شهرنشینی معاصر، تحقق شهر الکترونیک است. با توسعه شبکه های مخابراتی و رایانه ای، به ویژه در دودهه اخیر، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات درتمام عرصه های زندگی بشر رواج یافته است. همچنین گسترش جمعیت از یکسو و کمبود منابع طبیعی از سوی دیگر انسان ها را با مشکلات روزافزون در استفاده بهینه از منابع مواجه نموده است که از این رو ضرورت بکارگیری معیارها و روشهای نوین تکنولوژی و فناوری ارتباطات و اطلاعات به عنوان یک تسهیل کننده برای کسب حداکثر کارآیی باید لزوما طی چارچوبی یکپارچه در تمامی بخش های یک شهر به جریان افتد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی سعی دارد ضمن آشنایی با مفهوم فناوری اطلاعات، شهروندو شهر الکترونیک به بررسی تاثیر الکترونیکی شدن شهرها بر پایداری توسعه و شناسایی توان ها و پتانسیل های شهر ها جهت ایجاد یک شهر الکترونیک بپردازد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که ایجاد و پیاده سازی هر شهر الکترونیکی بدون توجه به زیر ساخت های ارتباطی قوی، تامین امنیت فضای مجازی، توسعه سواد اطلاعاتی شهروندان، توسعه خدمات شهری برای تسهیل جریان اطلاعات وهمچنین فرهنگ استفاده صحیح، میسر نیست. همچنین در راستای دستیابی به شهر الکترونیک مسایلی از قبیل کمبود زیرساخت ها و تجهیزات ICT در شهرها، کمبود نیروهای متخصص در زمینه فناوری اطلاعات، ضعف آموزش و اطلاع رسانی به مردم در زمینه اقدامات الکترونیکی در شهرها، لزوم سرمایه گذاری قابل توجه در زمینه بروزرسانی اطلاعات، فقدان نرم افزارهای لازم و یا عدم کارآیی آن ها، عدم دسترسی کافی و کیفی مردم به اینترنت و از این دست مشکلات، محدودیت هایی در زمینه الکترونیکی شدن شهرها ایجاد کرده است. به همین جهت در این پژوهش راهکارهای اجرایی توسط نگارنده در جهت تسریع روند الکترونیکی شدن شهرها ارایه شده است.

شهر الکترونیک، فناوری اطلاعات و ارتباطات، توسعه پایدار شهری