احسان الله طاهریان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر
علی بهنام والا - دکترای معماری،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر،گروه معماری،مهدیشهر،ایران
هادی محمودی نژاد - دکترای معماری،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهدیشهر،گروه معماری،مهدیشهر،ایران

یکی از مهمترین فضاهایی که در شهرهای گذشته وجود داشته وجود فضاهای باز و نیمه باز بوده است. اما در معماری معاصر فضاهای باز دیگر سرزندگی فضاهای گذشته شهرها را ندارند این فضاها مبدل به فضاهای کوچکی شده است که در آنها نقش اجتماعی این فضاها کم رنگ شده است.کیفیت محیط کالبدی بر رفتار انسان ها موثر است، اجتماع های کوچک که انسان ها را در خود پرورش می دهند نیازمند توجه و طراحی معمارانه ارزشمند هستند. محیط های اجتماعی اثر قابل ملاحظه ایی را در رفتارهای جمعی و تعاملات اجتماعی دارند. رسیدن به اکولوژی و آسایش حرارتی در به شاخص های اجتماعی در فضاهای باز اجتماعی با رویکرد پایداری از جمله اهدافی است که امروزه مورد توجه قرار داده شده است. پژوهش فوق با روش توصیفی – تحلیلی به ارزشمند نمودن فضاهای جمعی برای انسان خواهد پرداخت، نتیجه تحقیق نشان می دهد که تقویت عرصه های باز و نیمه باز در فضاهای جمعی در جهت ارزشمند نمودن هویت انسانی معماری معاصر را رو به ساختن محیط های اجتماعی برده و نیز ارایه الگویی برای فضاهای اجتماعی باز امروزی در راستای ایجاد کالبد تعاملی خواهد داشت.

فضاهای اجتماعی، اکولوژی، فضاهای باز، محیط