فرزین چاره جو - استادیار شهرسازی، گره معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
سیروان تاب - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نوع طراحی فضای ساختمان بر تفاوتهای فردی کودکان پیش دبستانی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مربیان پیش دبستانی شاغل در شهر مریوان بودند که تعداد آنها طبق آمار 181 بود. برای جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. بر اساس فرمول کوکران 123 به عنوان نمونه انتخاب شدند، برای سنجش تاثیر طراحی بر تفاوتهای فردی از پرسشنامه استفاده شد. برای میزان پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن 0/83 به دست آمد. برای بررسی فرضیه ها از ازمون تی تک نمونه در سطح معنی داری 0/05 در نرم افزارspss استفاده شد. نتایج نشان داد میزان تاثیر طراحی بر تفاوتهای فردی (میانگین 3/33) در حد بالایی می باشد همچنین میانگین میزان تاثیر طراحی بر استعداد یابی کودکان به دست آمده از مجموع گویه ها 3.33 می باشد. با توجه به اینکه میانگین اعداد نمره های 1 تا 5، نمره 3 می باشد، پس نتیجه بر آورد میانگین پاسخگویان نشان میدهد که میزان تاثیر طراحی بر استعداد یابی کودکان در حد بالایی بوده است. ازمون تی تک نمونه هم نشان داد نحوه طراحی فضاهای آموزشی بر تفاوتهای فردی تاثیرگذار است. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که نحوه طراحی فضاهای آموزشی بر تفاوتهای فردی تاثیرگذار است. چون تفاوت های فردی تاحدودی تحت تاثیر محیط و فضای معماری قرار می گیرد بنابراین لازم که طراحی متناسب با تفاوتهای فردی کودکان انجام شود. همچنین طراحی فضاهای متنوع در زمینه های مختلف مانند موسیقی، کاردستی، و ... و استفاده از رنگ های شاد در بروز تفاوت های فردی در کودک تاثیر دارد.

طراحی ، استعداد یابی کودکان، تفاوت های فردی