هویت در بافت تاریخی و فرسوده

هویت شهری پدیده ای است از دو بعد اصلی.بعد اول شاکله و حقیقتی است که دیده نمیشود و بعد دوم سیما و کالبد و آن چیزی است که در برابر دیدگان قرار دارد. امروزه ایجاد هویت در فضاهای شهری از طریق نمادهای طبیعی و انسانی یکی از مباحث مهم در برنامه ریزی شهری و شهرسازی می باشد. هویت شهرها فضایی برای رشد و توسعه انسان بوده و به عنوان یکی از ضروریات توسعه پایدار قلمداد میگردد هویت شهری نشان دهنده ی فرهنگ شهر نشینان است بافت فرسوده تاریخی به عنوان هویت و تبلور فرهنگ هر شهر می باشد هویت نه به عنوان پوسته و امری الحاقی بلکه به مشابه نمود حقیقت و تظاهر آن از شروط اساسی تداوم حیات اجتماعی کالبدی شهر است. تلاش برای مقابله با فرسودگی به منظور افزایش عمر بناها و بافت ها را باید جزیی از روند مرمت و بازسازی دانست. اصلاح مرمت و احیا بناها و بافت های تاریخی به عنوان امری همه جانبه و جامع، در شکل درست خود، فرآیندی پویاو توانمند است که هدف آن بازگرداندن فعالیت و سرزندگی به محدوده می باشدو برای رسیدن به این هدف در سه بعد کالبدی،اقتصادی و اجتماعی، به بهسازی و نوسازی کالبدی،بهسازی اقتصادی و رونق بخشی حضور مردم و تعاملات اجتماعی صحیح نیازمند است. از آنجایی که بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری از ضروریات توسعه پایدار شهری است و شهروندان نقش مهمی در این فرآیند دارند نتایج تحقیق نشان داد که بافت های فرسوده چه به لحاظ کالبدی و چه از نظراجتماعی اقتصادی دارای مشکلات عدیده ای هم برای ساکنین و هم برای برنامه ریزان و مدیران شهری است. با تدوین برنامه های صحیح جهت نوسازی و بهسازی این نوع بافت ها نه تنها به حل مشکلات منجر خواهد شد، بلکه فرصتی مناسب برای توسعه پایدار شهری در زمینه های اقتصادیو اجتماعی خواهد شد. روش اصلی این مقاله توصیفی – تحلیلی است و برای جمع آوری از اطلاعات کتابخانه ای استفاده شده است. این مقاله سعی دارد ضمن شناسایی مفهوم هویت شهری، بافت تاریخی شهرها، ضرورت های بافت تاریخی شهر و همچنین بهسازی و نوسازی به بررسی جایگاه و نقش هویت شهری در بافت های قدیم شهری نظیر میدان شهدا مشهد بپردازد.